De Twentsche Golfclub lag er erg mooi bij op zaterdagochtend 3 september. De temperatuur was dik boven de 20 graden en heerlijk zonnig.
Nadat ik me heb aangemeld bij de wedstrijdleiding en een praatje maak met wat oude bekenden, doe ik de warming-up op de driving range. Meestal begin ik daar 1 uur voorafgaand aan mijn starttijd mee. Het voelt allemaal lekker aan, nog even naar de putting green en dan naar de 1e tee. Ik speel samen met Arnoud van Opijnen en Rob van de Vin. Arnoud is pro op de Veluwse en wij kennen elkaar al een hele tijd. Leuk om samen te spelen! Rob is geen teaching pro maar hij speelt alleen wedstrijden. Hij is 23 en traint op The Dutch.
Op de eerste paar holes is het even zoeken naar het juiste ritme. “Spelen ZONDER druk”, dat is hetgeen ik mij voorgenomen heb. Een mooie birdie op hole 3 zorgt ervoor dat ik lekker in de wedstrijd kom. Er is ook best wat publiek en er lopen een paar mensen met onze flight mee. Ze blijken leden te zijn van de Twentsche. Er vraagt iemand wat mijn score is maar ik antwoord dat ik dat niet weet. Dat weet ik dus ook echt niet. Ik probeer daar niet aan te denken. Uiteindelijk maak ik 11 parren en 2 birdies voor een totaal van 75 slagen (+3). Mijn beste ronde ooit tijdens een wedstrijd van de PGA Holland. En ik eindig de dag op een gedeelde 32ste plaats. Het voelde allemaal goed aan en het harde werken aan mijn spel van de laatste tijd betaalt zich dus nu al terug.
zondag 4 september
Om half 7 zit ik al in de auto vanuit Amstelveen om de rit van 140 km naar de Twentsche te maken. Ik verheug me op de ronde omdat ik samen speel met Jan Dorrestein. Hij was in de jaren ’70 de enige Nederlander die internationaal meetelde in de golfsport. Hij won 2x het Kenia Open en in 1981 won hij voor het eerst de Twente Cup. Inmiddels is hij 71 jaar! Wat mooi om hem te zien spelen..De andere pro is Eduard Schwarz van GC Rozenstein.
Tja een nieuwe dag met ook heel ander weer. Meer wind en af en toe een stortbui. Dit maakt het onrustig ook met de materialen die je bij je moet hebben…regenpak, regehandschoenen. Dan schijnt de zon weer en gaat alles weer uit etc. Toch begin ik wel lekker aan de ronde en na de 1e 9 holes ben ik 3 boven par. Het is de 2e een laatste dag van het toernooi en het wordt een hele opgave om de laatste 9 holes ook goed te spelen. Ik voel dat er wat meer spanning onstaat en uit het niets maak ik een dubbel bogey 5 op een par 3. Dat valt dus even tegen en nu is het zaak om de boel niet te laten verslappen en de laatste holes de bal goed te blijven raken. Dit lukt gedeeltelijk en ik eindig mijn ronde in 81 slagen (+9). Ik eindig het toernooi op een gedeelde 44ste plaats. Een resultaat waar ik best trots op ben. Het is tenslotte een wedstrijd op het hoogste spelniveau in Nederland (na het KLM Open). Na afloop drinken we met z’n allen een kop koffie en kletsen we nog wat na.
Voor de liefhebbers hieronder mijn statistieken en de volledige uitslag
